นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
ผู้เข้าชมรวม
1,068
ผู้เข้าชมเดือนนี้
10
ผู้เข้าชมรวม
1.06K
หมวด : นิยายวาย
อัปเดตล่าสุด : 4 พ.ย. 60 / 05:39 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
Hi~~~ ในที่สุดก็ว่างมาต่อตอนที่3ซักที ตอนที่3จะมีตัวละครมาร่วมด้วยนะคะเธอคือ
คนที่เคยดูagents of shield ss2 จะรู้จักเธอดีนะคะ เธอเป็นสายลับของชิลด์ที่เคยแฝงตัวในไฮดร้า มีบทบาทในคอมมิคบ่อยๆ ม็อกกิ้งเบิร์ด! สุดท้ายนี้ขอบคุณที่อ่านนะคะ
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
เรานอนหอบหายใอยู่หน้าห้อับันั่น ผมถอหน้าาันแ๊สออ่อนะเ้าไปูอาารอเบน เาเริ่มลุึ้นูเหมือนเาะโอเแล้วล่ะ
พรึ่บ!!!
สาวผมบลอนในุรัรูป เธอเ้ามาในห้อที่ผมและเบนอยู่ไม่รู้ว่าไ้ยัไ สัลัษ์นาปีเ่นัอยู่บนไหล่ เธอเป็นหนึ่ในิล์ โีไป เพราะผมไม่อยาะสู้ับใรเพิ่ม หลัาโนแ๊สนรนั่น
"ิล์ มาทำไมที่นี่?"
เธอมอเราทัู่่่อนะ่อปืนยาสลบไปที่เบน!! ผมรีบบัวิถีอปืนทันที
"ถอไป!"
!!!!!
เบนใ้ัหวะที่ผมวาเธอเพียเสี้ยววินาทีอเหล็ในออมาแล้วเ้าู่โมเธอทันที เาปัปืนยาสลบอเธอทิ้เธอระโถอยเพื่อั่หลั แ่เบนไวว่ามาเาระโเ้าไปหาเธอเหล็ในนั่นแทที่ไหล่อเธอัๆ
"อึ!!"
"....."
"!!!!"
ารโมีอสาร์เล็เพียรั่เียวทำให้สาวผมบลอนนนั้นนอนอยู่ับที่เลือสีแานไหลนอเ็มพื้น เบนลุึ้น เาสบัเลือออาเหล็ในอเา่อนะเ็บมันเ้าไป ผมไม่รอ้ารีบเ็บปืนยาสลบอเธอึ้นมาและเล็ไปที่เาทันที เบนหันมามอผมแ่็ไม่ไ้พูอะไร อนนี้เาำลัทำหน้ายัไอยู่ันนะ...ไม่นานเสียอสาวผมบลอนนนั้น็ทำลายวามเียบระหว่าเรา
"หึ แฝัวมา็เท่านั่นแหละ ้านอมีเ้าหน้าทีิล์หลายนล้อมไว้หมแล้ว!"
"...ถ้าิว่านธรรมาสามารถหยุันไ้นะ"
เบนพู และำพูอเาทำให้ผมใอไม่ีเลย
"อย่า...พูเหมือนนายเป็น....พวไฮร้าสิ..."
"นายหันปืนใส่ันอยู่นะถ้าิแบบนั้น ็ทำะสิ"
"..."
"ลัวอะไรล่ะ?"
ผมลืนน้ำลายลออึให่ถ้าผมยิ...ิล์้อับเาแน่ๆ เาะถูัเพราะผม แ่ถ้าเบนเป็นไฮร้าริๆล่ะ? ร่าอผมแ็ทื่อเพราะเบนเ้ามาใล้และยึปืนาผมไปอย่า่ายาย่อนะเ้ามาใล้และโอบเอวผมไว้นร่าอเราแนบิันเาถอหน้าาผมออแ่เลิหน้าาอัวเาเอเพียรึ่หน้าุมพิสั้นๆประทับลบนปาผม เบนสวมหน้าาเหมือนเิม่อนะมอผมแล้วพูึ้น
"นายไม่ิว่าันเป็นไฮร้าเลยสินะ"
"มะ....ไม่มีทาอยู่แล้ว..."
เาเ้ามาใล้ๆ่อนะระิบ้าหูผม
"เฮลไฮร้า"
!!!!
ปืนที่เบนยึผมไปถูลั่นไลบนหลัอผม าผมปิลทันที
-านทัพไฮร้า-
"...."
"ื่นแล้วเหรอไอ้หนู"
ผมื่นึ้นมาในห้อที่ถูสร้าาเหล็และมีสาวผมบลอนนเิมนั่พิผนัอยู่้าๆ ผมสำรวรอบๆ่อนะพบว่าเรื่อยิใยผมหายไป....เี๋ยวนะ...หน้าา็้วย!!=[]=และเราทัู่่ถูสวมุแมือ แย่ะมั... ถ้าผมยิเาไม่้อมาเออะไรแย่ๆแบบนี้
"เราอยู่ในานทัพไฮร้า"
ูเหมือนเธอะรู้ว่าผมสสัยอะไร
"ฝีมือเบน?"
"ใ่ หมอนั่นทำ"
"..."
ไม่อยาะเื่อเลย เบนเป็นไฮร้าริๆ... เธอบบ่าผมในเิปลอบใราวับว่าเธอเ้าใสถานะารแบบนี้ี
"เฮ้ๆ แ่โนหัหลัเอ เราไม่ำเป็น้อแร์นที่หัหลัเรานี่ "
"...."
"ในเวลาแบบนี้น่ะ้อหาทาเอาัวรอ ไม่ใ่เวลาะมาอ่อนแอหรอนะ"
"อ่า แ่ไม่อยาะเื่อน่ะ"
ผมุมมับัวเอ ถึะเศร้าแ่ไหนแ่อนนี้ำเป็น้อเ็บไว้ ในเวลาแบบนี้ะมาเสียใับเรื่อโ่ๆไม่ไ้ ผมถอนหายใเพื่อสบสิอารม์ ่อนะสุาเ้าับแผลอเธอ แผลที่ถูเบนแท่อนหน้านี้ถูพันไว้ลวๆโยผ้าพันแผล
"ทำไมพวมันทำแผลใหุ้?"
"มัน้อารันแบบเป็นๆ ันม็อิ้เบิร์"
เธอแนะนำัว ผมเาว่านั่นไม่ใ่ื่อริอเธอ ไม่มีใรอยาเผยื่อริในานทัพไฮรร้าเท่าไหร่
"สไปเอร์แมน สินะ"
เธอพูพลาุมแผลัวเอ ่อนะถอนหายใ อันที่ริมันเป็นวามผิผม ถ้าผมไม่วาเธอเราับเบนไ้เป็นๆและไม่้อมาิในที่แบบนี้ แย่ะมั
"อโทษที่เ้าไปวานะ"
"นายไม่ผิหรอ เรามีแผนว่าะ่วยนายถึไ้ส่ันไปนเียว"
"่วยผม? พวุรู้ว่าเบน---"
"แ่สสัย"
เธออบ่อนผมพูบ
"โลสัน้อารแน่ใว่าหมอนั่นเป็นไฮร้าริๆเลยส่เธอไปทำภาริโยมีันามไปอีทีและัฟัพวเธอทัู่่ลอ ัน้อเ้าไป่วยเธอาแ๊สพิษ แ่เธอับหมอนั่นนอนอยู่หน้าห้อ มันเิอะไรึ้น?"
"เาใส่หน้าาันแ๊สให้ผม ผมเลยลาเาออมาไ้"
"หะ??? มันวรปล่อยเธอายไม่ใ่เรอะ=_=?"
ทำไมเบนปล่อยให้ผมรอัน?
"แล้วทีุ่บอว่ามีเ้าหน้าที่ล้อมไว้หมแล้วล่ะ?"
"ันโหน่ะสิ แผนือ่วยเธอออมา ันทำนเียวไ้แ่ันันประมาทไป"
ผมระาุแมือเหล็อย่า่ายาย่อนะ่วยเอาุแมืออเธอออ้วย
"มันมีล้อมอเราอยู่เี๋ยวมัน้อมาแน่ๆ"
มาแล้วไถึใสุ่แมือไ้ผม็ึอออยู่ี
"ใสุ่แมือผมไป็เท่านั้น"
"มันมาเพื่อเอาันไปสอบสวน่าหา"
"ผม่วยุสู้พวมันไ้"
"น่าะีว่าอยู่เยๆรอโน่า"
ไว้เท่าวามิทหารไฮร้าร่าให่สอนเปิประูเ้ามา พวมันเล็ปืนมาที่เราทัู่่ ผมและม็อิ้เบิร์ยมือึ้นล้ายับยอมมอบัว พวมันทำท่าะเ็บปืน เราทัู่่ใ้โอาสที่พวมันเผลอแย่ปืนมา เธอใ้วามว่อไวส่วนผมแรเยอะว่าึแย่ปืนมาไ้ไม่ยา ผมัารายนนั้นอย่าไม่ยาเย็นนัส่วนเธอใ้าเี่ยวอายร่าให่อีนให้ล้มลและับหัวเาโับับพื้นสลบ เป็นผู้หิที่โหะมัo_O นี่นาเธอบาเ็บอยู่นะ ยัไม่ทันทีเราะไ้ออาห้อ็มี้าิ้นให่มาวาเอาไว้"
"เบน..."
ม็อิ้เบิร์ถูเบนยิใยับไว้่ายๆ ยัไะเธอยัะเป็นเพียนธรรมาสู้beta humanอย่าเบนไม่ไ้ ผมพยายามเ้าไป่วยและนั่นทำให้ผม้อสู้ับเบน ารที่ผมไม่มีเรื่อยิใยทำให้ผมเสียเปรียบมาและสุท้ายผม็แพ้ ม็อิ้เบิร์ถูเอาัวไป ส่วนผมยัถูัเหมือนเิม ผมพยายามพัประูเหล็นี่นะแ่ทุที่ผมระแทมัะมีไฟฟ้าออมา็อนร่าผมาไปหม สิ่ที่ผมทำไ้ือนอนโ่ๆในห้อสี่เหลี่ยมที่ทำาโลหะ
รื
เสียประูเหล็ถูเปิออ ผมรีบระวััวทันทีูิว่าใรเ้ามา โปเมอนัวนี้มีื่อว่าอะไร~? มันือสาร์เล็นี่เอ=_=^ ประูเหล็นั่นปิลทันทีที่เบนเ้ามา บาที่ารเล่นมุในหัวมัน็่วยลายเรียไ้นะ บาที เบนเินเ้ามาใล้ผมึถอยหนีโยไม่้อสสัย และเรียมัวสู้ับเ้าทันที
"นายเสียเปรียบนะถ้าไม่มีเรื่อยิใย"
เบนพูเสียเรียบพลาเินเ้ามา้าวนึ และผมถอยหลัทันทีเพื่อรัษาระยะ ถ้าใล้เินเาอาะแทผมไ้
"น่าะีว่านอนรอนายมา่านะ"
"ันะ่านายันทำนานแล้ว"
นั่นสินะ ทำไมเาถึปล่อยให้ผมรอล่ะ?
"ทำไมไม่่าะล่ะ?"
"พวเรายัใ้ประโยน์านายไ้ มีนัวิทยาศาสร์หลายนอยาศึษานาย"
ศึษาผม? หมายถึนำผมไปทลอสินะ แ่พลัอผมับเบน็แทบไม่่าันนี่
"เรา่าันเหรอ? ทำไมไม่ศึษานายแทนล่ะ?"
"ันะเป็นประโยน์มาว่าถ้าหาถูใ้เป็นำลั่อสู้"
"นายยอมให้พวนั้นใ้ประโยน์านายเหรอ? เหอะ!เหลือเื่อ"
"นั่นมันเรื่ออัน"
เลียประโยนี้ัเลยให้ายสิ!!-*-
"ไ้ ันไม่ยุ่เรื่อนาย แ่ไม่อยาะเื่อเลยว่าันะนอนับนายไ้"
"หึ ็เร้าร้อนีนี่"
"เปลี่ยนเป็นยะแยีว่านะ แ่อยาให้เื่อใเลย้อทำถึนานั้นเลยรึไ? แ่มัน็ไ้ผลนะันเื่อในายสุๆเลย อนนั้น"
"...."
"...."
วามเียบเริ่มปลุมไปั่วะ เบนยิใยใส่ล้อรมุมห้อแล้วระาลมานมันพั ผมสะุ้ับารระทำอเานิหน่อย
"นายทำแบบนั้นทำไม?"
"..."
!!!!
เนส์แมมุม! ผมหลบใยที่เบนพ่นออมาไ้แ่เพราะพื้นที่มันไม่ไ้ว้ามาเบนึเาไ้ว่าผมะระโหลบไปทาไหน นั่นทำให้เายิใยัทาผมไว้ ใยเหนี่ยวๆนั่นิเ้าับแนอผมนไ้ เาึใยนั่นเ้าหาัวทำให้แนผมไปามแรระา ใบหน้าที่ไร้หน้าาระแทหน้าออเาัๆ นัวสูว่าับร่าอผมไว้ทำให้ไม่ล้มลาารทรัวที่ไม่ีนั ผมพยุร่าอัวเอให้ยืนึ้นในอ้อมแนอเบนนั่นทำให้เาไ้โอาสับแนผมทั่สอ้ารวบแล้วยิใยมัไว้้วยัน=[]= ไม่เอาี้ิ! มันไม่ไ้ึ่ายแบบุแมือนะเฟ้ย!! เบนผลัผมที่ำลัใับใยที่มัมือัวเออยู่ให้ิับำแพผมทรุัวลนั่เพราะแรอเบนนั้นไม่ใ้น้อยๆร่าอผมนั่พิำแพพลาหอบหายใ แ่เบนไม่ไ้หยุแ่นั้น เานั่ลรหน้าพลาับแนทั่สอ้าที่ิันอยู่แล้วึ้นเหนือหัวผมพลายิใยรึไว้บนผนั หน้าาสีำถูถอออ เผยให้เห็นใบหน้าทีู่อารม์เสียแบบสุๆ
"นายบอว่าันน่ายะแยสินะ หึ..."
เบนแทรัวเ้ามาระหว่าาอผมเาเ้าประบปาอย่าหนัหน่วผมเม้มปาแน่นนั่นทำให้เาูบผมไม่ไ้ และนั่นทำให้เาโมโหไม่น้อย
"อึ..!!"
เบนบีบอผม เอาริิ!? ผมเลิเม้มปาอย่าเผลอัว และนั่นเปิโอาสให้ลิ้นอเาเ้ามาลุล้ำ เมื่อผมยอมูบับเาแม้ะไม่เ็มใแ่แรบีบามือหนานั่น็่อยๆเบาล เบนัวูบาผมามที่เา้อาร เามอที่ออผม่อนะีุผ้ายืสีแออเพื่อที่เาะประทับูบลบนออผมไ้
"อยาะเยาะเย้ยเหรอ? หรือแ่อยาให้ันถอนำพู"
"นายิว่าันนอนับนายเพราะแ่อยาให้นายเื่อใ ั้นหรอ?"
"็ไม่ใ่รึไ"
"..."
เบนไม่อบ เาัฟันอย่าเือๆ่อนะเริ่มถอาเผม ใรมันะยอมฟะ! ผมโหัวัวเอเ้าับหัวเา่อนที่าเผมะโนถอออแู่เหมือนผมะทำไ้แ่ยั่วโมโหเบนเท่านั้น
"ไ้ อบแบบแรๆสินะ"
มูอเาฝัลบนอออผม่อนที่วามเ็บะแล่นเ้าสู่สมอ เาัผม ันาน้วย! เาเลียส่วนที่ั นั่นทำให้ผมรู้สึแสบ....มาT T
"อึ!!"
ผมพยายามไม่ร้อเสียั ไม่อยาให้เาเห็นว่าผมำลัเ็บ เพราะนั่นะเป็นสิ่ที่เา้อาร ริมฝีปานุ่มๆอเบนเปลี่ยนมาบยี้ริมฝีปาอผมรสาิาวอเลือึ่ไม่้อเา็น่าะรู้ว่าเป็นอใร มีอยู่นเียวที่เ็บัวนี่T^T เาัผมนเลือออาวเลือในปาเป็นเหมือนารู่ผม และมันไ้ผลนะ ไม่มีประโยน์ถ้าะิ้นรนในอนนี้ เาผละออ่อนะถอาเผมอีรั่
"น่ายะแย..."
ผลงานอื่นๆ ของ ถุงถาว ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ถุงถาว
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น